Kobiecy świat

Elexis

Ponieważ nikt nie pisze nic w tym temacie, postanowiłam troszkę go rozkręcić. Dzisiaj widziałam jak studenci radzą sobie z pacjentami na klinice - przeprowadzając z nimi wywiad. Oczywiście każdy tak zaczyna - z niewiedzą w głowie, ale kiedy student podchodzi do pacjenta i się pyta, czy ten miał leczenie endokrynologiczne do tej pory - pacjent robi wielkie oczy i od razu kiwa głową,że nie.

Wystarczy wytłumaczyć, zapytać, czy leczył się w związku z gruczołami, przyjmował jakieś hormony i nagle widać błysk w oku- pacjent przytakuje,że owszem.

Zabawne jest jak student ledwo pojmie jakieś słowo i potem używa go w stosunku do pacjentów, którzy ze służbą zdrowia mają tyle wspólnego, co ja ze wspinaczką górską Smile

(dla niepoinformowanych - nie znoszę gór Smile

Kicia

No ja też bym nie wiedziała o co chodzi Smile

i pewnie bym powiedziała,tak samo jak ta pacjentka. nie znosze kiedy doktor mówi do mnie jakimś niezrozumiałym językiem, skąd ja niby mam wiedzieć co mu w głowie siedzi. Może mówi mi właśnie że u mieram a ja tego nie zrozumiem:)

mka

Aquarella

To mi przypomina mój pobyt w szpitalu kilka lat temu. Wtedy też pojawiły się studentki z ankietami. Padło pytanie "jaki jest twój stosunek do choroby i rehabilitacji? Pozytywny czy negatywny?". Odpowiedziałam, że do choroby negatywny, (bo chcę się jej przecież pozbyć), a do rehabilitacji pozytywny (daje nadzieję na poprawę). Okazało się, że to nie jest prawidłowa odpowiedź, mam nie rozdzielać - mam być pozytywnie lub negatywnie nastawiona do choroby i rehabilitacji jednocześnie. Kolejne pytanie: "czy używasz sprzętów pomocniczych?". Nikt nie wiedział, co mają na myśli: w jakim sensie i kontekście? do czego?. Dziewczyny wyjaśniły: np. okulary, kule...